Η τοποθέτηση σωληνίσκων αερισμού βελτιώνει
σημαντικά την ακοή (σε περίπτωση μέσης ωτίτιδας με υγρό),
εξαλείφει την πιθανότητα εμφάνισης υγρού,
μειώνει τα επεισόδια οξείας μέσης ωτίτιδας
και προσφέρει μηχανισμο παροχέτευσης και πρόσβαση χορήγησης
τοπικών αντιβιωτικών σταγόνων.
Επιπλέον οι μελέτες δείχνουν ότι βελτιώνει την ποιότητα
ζωής των παιδιών με χρόνια ωτίτιδα με υγρό ή με συχνά επεισόδια οξείας μέσης ωτίτιδας.
Κατά τη λήψη της απόφασης για τοποθέτηση σωληνίσκων
αερισμού λαμβάνονται υπόψιν οι κίνδυνοι που προκαλούνται από την εμμένουσα ή την
υποτροπιάζουσα μέση ωτίτιδα,
όπως οι διαπυητικές επιπλοκές, η βλάβη στην
τυμπανική μεμβράνη, οι παρενέργειες των αντιβιωτικών και οι επιπτώσεις της βαρηκοΐας
στην ανάπτυξη του παιδιού.
Δεν θα πρέπει να τοποθετούνται σωληνίσκοι αερισμού
σε μέση ωτίτιδα με υγρό διάρκειας μικρότερης των 3 μηνών από την ημερομηνία της
πρώτης διάγνωσης.
Σε παρουσία υγρού για περισσότερο από 3 μήνες, θα
πρέπει να πραγματοποιέιται ακοολογικός έλεγχος του παιδιού.
Το ίδιο και πριν την εγχείρηση τοποθέτησης σωληνίσκων.
Σε αμφίπλευρη μέση ωτίτιδα με υγρό, διάρκειας τουλάχιστον
3 μηνών,
θα πρέπει να τοποθετούνται σωληνίσκοι και στα δύο
αυτιά καθώς και να πραγματοποιείται έλεγχος της ακοής.
Σε μονόπλευρη ή αμφίπλευρη μέση ωτίτιδα με υγρό,
διάρκειας τουλάχιστων 3 μηνών,
θα πρέπει να τοποθετούνται σωληνίσκοι αερισμού,
όταν συνυπάρχουν συχνές ωταλγίες (με επίδραση στην
ποιότητα ζωής),
προβλήματα συμπεριφοράς, κακή σχολική απόδοση, ζάλη
και διαταρραχές ισορροπίας.
Σε χρόνια μέση ωτίτιδα με υγρό όπου δεν έχουν τοποθετηθεί
σωληνίσκοι αερισμού,
θα πρέπει να γίνεται επανέλεγχος σε διαστήματα 3 –
6 μηνών,
μέχρι να διαπιστωθεί υποχώρηση του υγρού,
ή εμφάνιση σημαντικής βαρηκοΐας,
ή να εκδηλωθούν ανωμαλίες στην τυμπανική μεμβράνη ή
το μέσο αυτί
(όπως ατελεκτασία, τυμπανοσκλήρυνση, θύλακες
εισολκής).
Δεν υπάρχει ένδειξη τοποθέτησης σωληνίσκων αερισμού
σε περιπτώσεις υποτροπιαζόντων επεισοδίων οξείας μέσης ωτίτιδας,
όταν μετά την υποχώρηση της φλεγμονής δεν παραμένει
υγρό στο μέσο αυτί.
Αντίθετα σε περιπτώσεις όπου το υγρό παραμένει συνιστάται
η τοποθέτηση σωληνίσκων αερισμού.
Θα πρέπει να αναγνωρίζονται τα παιδιά με υποτροπιάζοντα
επεισόδια οξείας μέσης ωτίτιδας ή με μέση ωτίτιδα με υγρό τα οποία διατρέχουν
αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν προβλήματα ανάπτυξης λόγου και ομιλίας καθώς
και μαθησιακά προβλήματα. Ιδιαίτερη μέριμνα λαμβάνεται για παιδιά με σύνδρομο Down και υπερωιοσχιστία.
Ενδείκνυται η τοποθέτηση σωληνίσκων αερισμού,
σε περιπτώσεις μονόπλευρης ή αμφίπλευρης μέσης ωτίτιδας
με υγρό διάρκειας ≥ 3 μηνών, που είναι απίθανο
να υποχωρήσει αυτόματα σε παιδιά αυξημένου κινδύνου.
Στην περιεγχειρητική περίοδο θα πρέπει να παρέχονται
οι κατάλληλες οδηγίες που αφορούν τη λειτουργία των σωληνίσκων, τον εκτιμώμενο
χρόνο αυτόματης αποβολής, το συνιστώμενο χρονοδιάγραμμα παρακολούθησης και την
εικόνα των επιπλοκών.
Για την οξεία ωτόρροια μετά την εισαγωγή των σωληνίσκων
θα πρέπει να χορηγούνται τοπικές αντιβιωτικές ωτικές σταγόνες χωρίς ταυτόχρονα αντιβιωτικά
από το στόμα.
Γενικά δεν θα πρέπει να απαγορεύεται η έκθεση στο
νερό, η κολύμβηση και η συμμετοχή σε υδάτινα αθλήματα,
ούτε να επιβάλλεται η χρήση ωτοασπίδων.
Εξαιρούνται οι περιπτώσεις ενεργού ωτόρροιας,
υποτροπιάζουσας ή παρατεταμένης ωτόρροιας,
επίσης η κατάδυση, το βούτηγμα κεφαλιού στη μπανιέρα,
καθώς και κάθε περίπτωση όπου εμφανίστηκε ωταλγία
κατά την είσοδο νερού στον ακουστικό πόρο.
Επεξήγησεις:
Μέση ωτίτιδα με υγρό είναι η παρουσία υγρού στο μέσο
αυτί χωρίς συμπτώματα και σημεία οξείας φλεγμονής.
Η μέση ωτίτιδα με υγρό καλείται χρόνια όταν παραμένει
για περισσότερους από 3 μήνες από τη στιγμή της εμφάνισης ή της πρώτης διάγνωσης.
Η οξεία μέση ωτίτιδα περιλαμβάνει την ταχεία εκδήλωση
φλεγμονής στο μέσο αυτί.
Με τον όρο υποτροπιάζουσα οξεία μέση ωτίτιδα
περιγράφονται τα επεισόδια οξείας φλεγμονής με συχνότητα
≥ 3 επεισοδίων τους τελευταίους 6 μήνες ή
≥ 4 επεισοδίων τους τελευταίους 12 μήνες από τα οποία
τουλάχιστον 1 να έχει συμβεί το τελευταίο 6μηνο.